«سید عندلیب» را بیشتر بشناسیم

سید عندلیب روحانی، شاعر و متولی امام زاده بی بی حیات بود و با توجه با استعداد خدادادی از سن ۴ سالگی بالای منبر می رفت و روضه می خواند. از مردمان سالخورده و مسن و بزرگانی که در سال های اخیر از دنیا رفته اند کمتر کسی است که نام ایشان را نشنیده باشد و از وی به نیکی یاد نکند.

صدای زرند: “سید احمد استرآبادی” ملقب به “سید عندلیب” در سال ۱۲۷۰ هجری شمسی در کرمان و در یک خانواده کاملاً مذهبی و اهل ایمان متولد شد. پدر وی حجت الاسلام سید زین العابدین استرآبادی از وعاظ و خطبای آن زمان در شهر کرمان بود.

 

Andali_SZ01سید عندلیب روحانی، شاعر و متولی امام زاده بی بی حیات بود و با توجه با استعداد خدادادی از سن ۴ سالگی بالای منبر می رفت و روضه می خواند. از مردمان سالخورده و مسن و بزرگانی که در سال های اخیر از دنیا رفته اند کمتر کسی است که نام ایشان را نشنیده باشد و از وی به نیکی یاد نکند.

 

روزی پدر بزرگوار ایشان از خانمی در منزل می خواهد که “آقا” را از بیرون صدا بزنید تا روضه بخواند. خانم به حیاط می رود و برمی گردد و می گوید: کسی بیرون نیست جز یک بچه که مشغول گل بازی است.

 

پدر ایشان می گوید پس دست و پای ایشان را بشویید و بر بالای منبر بگذارید.

 

ایشان با قرار گرفتن بر منبر شروع می کند “اعوذ بالله من اشیطان الرجیم…” که خانم باورش نمی شود و خنده اش می گیرد و با برخورد جدی سید عندلیب مواجه می شود. این خانم می گوید از ابتدا تا انتهای روضه گریستم.

 

ایشان به دلیل صدای بسیار زیبایی که داشتند به سید عندلیب (یعنی بلبل) لقب گرفته بود و به گفته ی مرحوم آیت الله استاد سید احمد جعفری صوت داودی ایشان خدادادی بوده است.

 

مهندس  راد (سید احمد موسوی)، در وصف ایشان چنین سروده اند:

 

من عندلیب گویم و حالی تو بشنوی
مشکل بود قضیه ادراک عندلیب
هرگز فراموشش نکنم موقع نماز
لحن خلوص و گفتن ایاک عندلیب

 

وی حدیث کسا،خطبه صحیفه سجادیه و روضه حضرت علی (ع) را بسیار عالی می خواندند که برخی از نوارهای ایشان در حرم حضرت بی بی (س) موجود می باشد.

 

ایشان چندین سال متولی حرم مطهر حضرت فاطمه صغری، بی بی حیات، بودند و از جمله کارهای ایشان ساخت مسجد متصل به حرم حضرت بی بی و راهسازی و… در این روستا بوده است. وی در ۳۰ دی ماه سال ۱۳۵۵ بعد از ۸۵ سال عمر بابرکت دار فانی را وداع گفت. مرقد ایشان در صحن مطهر حضرت بی بی حیات (س) می باشد. شعری که این بزرگوار پیرامون روز وفاتش سروده بود به شرح ذیل می باشد.

 

ای خوش آن روز از این دارفنا، خواهم رفت
عندلیبانه به گلزاربقا، خواهم رفت
گرچه دانم که به جایی نبرد راه غریب
به شناسایی اصحاب کسا خواهم رفت

 

Andali_SZ02

 

همچنین مرحوم حاج محمدعلی متصدی شعری برای سنگ مزار ایشان سرودند که شرح ذیل می باشد:

 

اینکه در این جایگه خاک زمینش بستر است
نام احمد، عندلیب گلشن پیغمبر است
آن خطیب نامور، کز نغمه ی داودی اش
گوش های آشنا در انتظار منبر است
سال تاریخ وفاتش، روز آخر ماه دی
در هزار و سیصد و پنجاه و پنجش دربر است
گر روی بی بی حیات و بگذری بر تربتش
حمد و اخلاصی بخوان، چون سیداست و سرور است

 

انتهای پیام / م. متصدی زاده