تحلیلی بر ناراحتی اعضای شورای شهر از اجرای یک نمایش طنز

فحش رو زمین بندازی، صاحبش اونو برمیداره میذاره زیر بغلش!

در هر صورت رسالت هنر نقد جامعه است، تا خوبی‌ها از بدی‌ها متمایز گردد؛ که در این نمایش آنچنان رنگ و بویی نداشت. ولی اینکه چه شده است برخی از اعضای شورای شهر از بردن نام انتخابات در این نمایش ناراحت شده‌اند جای بسی تفکر و تحلیل مجزا از این متن دارد؛ اما فکر می‌کنم آدم‌ها از بس که وسواس دارند تا یکی یک فحش را روی زمین می‌اندازد سریع صاحب‌اش می‌شوند و آن را برمی‌دارند و به زیر بغل خود می‌زنند… پس بهتر است اینجور موقعه‌ها وسواس را کنار بگذاریم و هر کسی کار خود را انجام دهد و همانطور که کسی در کارهای اعضای شورا، فرمانداری، شهرداری، نماینده مردم و… دخالتی ندارد، بهتر است کسی هم در کار هنرمندان هم دخالت غیرکارشناسی نکند و وسواس‌گونه به هر کار هنری نگاه نشود.

این روزها نوشتن از هر حاشیه خوب و بدی در مورد اعضای شورای اسلامی شهر و عملکرد آن‌ها نگارنده را زیر سوال می‌برد؛ همه می‌گویند فلانی حتماً می‌خواهد وارد انتخابات شورای شهر شود که قصد خودنمایی دارد و با حرف زدن از کاستی‌ها و حواشی شورای شهر می‌خواهد خود را مطرح کند؛ اما…

 

صدای زرند – جواد زمانی بابگهری؛ اگر تنها کمی در بطن ماجراهای شهر زرند باشید به خوبی می‌دانید که کُوس اختلاف شهرداری و شورای شهر زرند با صدایی بد و ناخوشایند به صدا درآمده است و این صدای ناموزون هرچه که به زمان انتخابات پنجمین دورهٔ شوراهای اسلامی شهر و روستا نزدیک می‌شویم، بلندتر می‌شود و متاسفانه مانند همیشه تنها کسانی که گوش‌شان از این صدای ناهنجار اذیت می‌شود مردم عادی هستند و محصول سیاست‌بازی و بازی قدرت، برای مردم عادی “میوه‌هایِ کالِ درختِ خودخواهیِ سیاست‌زدگان” است. اختلاف بین برخی از اعضای شورای شهر و شهردار زرند نیز از همین دست رفتارهاست!

 

روزهای گذشته و بمناسبت ایام الله دهه مبارک فجر در زرند، در سینمای تازه بازگشایی شده‌ی این شهر جشن‌هایی با عنوان «شب‌های شاد زرند» و با همت شهرداری، انجمن موسیقی و انجمن نمایش این شهر در شش شب برگزار شد که هر شب یکی از نهادها و ارگان‌های شهرستان میهمان (میزبان) این جشن بود. موسیقی، برگزاری مسابقه، نمایش و… از جمله مواردی بود که هر شب در این جشن برنامه‌ریزی شده بود.

 

چند روز بود که دلم می‌خواست به بهانه برگزاری این جشن‌ها («شب‌های شاد زرند») و حواشی‌اش مطلبی بنویسم که اکنون پس از پایان دربی پایتخت این فرصت مهیا شد و دست به قلم شدم…

 

من آخرین شب از «شب‌های شاد زرند»، در ردیف اول سالن سینما آزادی، این مراسم را به نظاره نشستم و دوست داشتم با دقت نمایش طنز و موسیقی را ببینم؛ چون ظاهراً معدود افرادی (تعدادی از اعضای شورا) بر این برنامه به ویژه داستان نمایش آن خرده گرفته‌اند.

 

«خواستگاری ۳»، نمایش طنزی از داستان یک خانواده بود که ۲ سال پیش هم در «شب‌های شاد» موضوع طنز شده بود و اینبار داستان از این قرار بود که پدر خانواده به تشویق زن همسایه (زن صیغه‌اش) و دخترش قصد ورود به انتخابات شورا را دارد و همچنین پسر خانواده نیز به تشویق نامزد و مادر نامزدش رقیب پدر شده است و قصد ورود به انتخابات را دارد و در این بین، داستان با مراسم خواستگاری و موقعیت‌های شاد عجین می‌شود که لحظات شیرین و خنده‌داری را برای تماشاگران بوجود می‌آورد، این نمایش هیچ تحلیلی بر عملکرد شورای حاضر و گذشته ندارد و تحلیل طنزاش بر افرادی است که به بهانه‌های غیرکارشناسی و به بیان این قلم از سر توهم‌زدگیِ درونی قصد ورود به انتخابات را دارند که نمونه این افراد را بارها در کوران انتخابات دیده‌ایم که سوژه طنز خبرنگاران هم شده‌اند.

 

حال تعجب من از دلخوری برخی از اعضای شورای شهر از این نمایش است که به نظر بنده این نمایش می‌توانست به عملکرد شوراها به ویژه عملکرد شورای کنونی هم ورود پیدا کند که فکر می‌کنم با توجه به این اینکه فرد اصلی این نمایش یعنی نویسنده و کارگردان نمایش جناب آقای «سجاد منصوری» و از نیروهای شهرداری بوده است، از این اقدام اجتناب نموده است…

 

جالب اینجاست که به گفته هنرمندان این برنامه، شورا با مکاتبه به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار مجوز نمایش و موسیقی این جشن شده است که فکر می‌کنم تاکنون و در تاریخ برگزاری برنامه‌های شب‌های شاد و دیگر جشن‌های شهرستان و حتی نمایش‌های طنز آقا ماشاالله هم مجوزی در کار نبوده که ظاهراً گروه نمایش مجبور به گرفتن مجوز این نمایش هم شده‌اند و ما مجوز شورای بازبینی را هم از کارگران نمایش دریافت کردیم که در ادامه آورده می‌شود. همانطور که مشخص است گروه بازبین هیچ ایرادی را در خصوص این نمایش بویژه داستان انتخابات شورا نگرفته است.

 

Mojavez Bazbini Khastegari3

 

در هر صورت رسالت هنر نقد جامعه است، تا خوبی‌ها از بدی‌ها متمایز گردد؛ که در این نمایش آنچنان رنگ و بویی نداشت. ولی اینکه چه شده است برخی از اعضای شورای شهر از بردن نام انتخابات در این نمایش ناراحت شده‌اند جای بسی تفکر و تحلیل مجزا از این متن دارد؛ اما فکر می‌کنم آدم‌ها از بس که وسواس دارند تا یکی یک فحش را روی زمین می‌اندازد سریع صاحب‌اش می‌شوند و آن را برمی‌دارند و به زیر بغل خود می‌زنند… پس بهتر است اینجور موقعه‌ها وسواس را کنار بگذاریم و هر کسی کار خود را انجام دهد و همانطور که کسی در کارهای اعضای شورا، فرمانداری، شهرداری، نماینده مردم و… دخالتی ندارد، بهتر است کسی هم در کار هنرمندان هم دخالت غیرکارشناسی نکند و وسواس‌گونه به هر کار هنری نگاه نشود.

 

راستی نکند شهر ما از این کشور جداست…؟؟ کافیه در فضای مجازی یک جستجو کوچک داشته باشید و از مطالب طنز در مورد شوراها و دیگر مسئولین حتی رئیس جمهور به راحتی دیدن فرمایید…. طفلی عباس جدیدی و حسین رضازاده از وقتی پایشان به شورای شهر تهران باز شده است سوژه طنز شده‌اند و بارها و بارها با فیلم و کاریکاتور و عکس مورد انتقاد قرار گرفته‌اند… اگر اعضای شورای شهر زرند (و البته دیگر مسئولین شهرستان زرند) در تهران مسئولیتی داشتند چه می‌کردند؟؟

 

در هر صورت شب‌های شاد زرند با تمام خوبی‌ها و کاستی‌ها تمام شد، ولی فکر می‌کنم در درددلی که با برخی از هنرمندان این جشن داشتم، هنرمندان موسیقی و نمایش شهرمان از این برخورد اعضای شورا آزرده شده بودند. بد نیست اعضای شورا که طبق شواهد تعدادی از آن‌ها (اکثریت) قصد حضور در پنجمین دوره انتخابات شوراها را دارند در این روزهای پایانی عمر شورای چهارم، از روی نمایش هم که شده خود را انتقادپذیرتر نشان دهند و کمتر وسواس به خرج بدهند و خود را بر هر فحش صاحب ندانند.

 

البته به حرف اولم برمی‌گردم. به نظرم تمام حساسیت شورای شهر روی این جشن و نمایش تنها یک بهانه است و ظاهراً اختلافات اعضای شورا شهر و شهردار زرند همچنان ادامه دارد و همچنان محصول کال است که قرار است نصیب مردم زرند شوند، که اگر لازم شود در آینده برای شفاف‌تر شدن اختلافات شورای شهر و شهرداری بیشتر به این موضوع ورود خواهیم کرد.

 

انتهای پیام/