تاثیر روزه داری بر سلامت روان

نتایج تحقیقات متعدد داخلی و خارجی نشان می دهد که روزه داری واقعی (نه فقط پرهیز از خوردن و آشامیدن) در ارتقای سلامت روانی افراد نقش مؤثری دارد.

صدای زرند – دکترمصطفی یزدانی متخصص اعصاب و روان (روانپزشک): ایمان قلبی تاثیر معجزه آسایی بر سلامت روان انسان دارد و بر عکس، تظاهر به دینداری نه تنها اثرات مفیدی بر سلامتی روان ندارد که خطر مشکلات روانی از جمله اضطراب، افسردگی و خودشیفتگی را افزایش می دهد.

ماه مبارک رمضان با توجه به اثرات روزه داری در تقویت ایمان قلبی، می تواند فرصتی برای بهبود سلامت روانی روزه داران واقعی باشد.

۱) کاهش اضطراب و افسردگی

اضطراب عبارت است از یک احساس هراس و دلواپسی که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان و درماندگی است. افسردگی نیز حالتی است که با احساس غمگینی، اعتماد به نفس پایین و بی علاقگی به هر نوع فعالیت و لذت روزمره مشخص می‌شود.

روزه داری و سایر عبادات اسلامی با متوجه کردن افراد به سوی خداوند باعث ایجاد نوعی آرامش روحی و روانی در انسان می شود که می تواند در خودسازی، مقابله با استرس و در نتیجه کاهش اختلالات روانی مؤثر باشد و سلامت روانی فرد را بهبود بخشد.

به گزارش پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، کاهش استرس می تواند با توسل به دستورات دینی در ماه رمضان به دست آید.

کسانی که روزه می گیرند نه تنها از خوردن و آشامیدن خودداری می کنند که در این ماه به خود شکوفایی و تسلط بر نفس نیز دست می یابند و استفاده از راهکارهای غیرمفید از جمله خرافات و افکار آرزومندانه پس از روزه داری ماه رمضان به شدت کاهش می یابد.

توجه: گاهی در ماه رمضان، افزایش تحریک پذیری و بدخلقی (به خصوص در افراد سیگاری و مصرف کنندگان کافئین) دیده می شود که بخشی از این تغییرات ناشی از تغییرات شیوه زندگی افراد و به علل زیر است:

– خواب ناکافی
– محدود شدن مصرف تنباکو و سیگار
– محدود شدن نوشیدن چای و قهوه در طول روز
– کاهش کالری دریافتی یا مقدار غذای مصرفی
– محدود شدن مصرف مایعات در طول شبانه روز
– سردردهای ماه رمضان نیز ممکن است سبب بدخلق شدن افراد شود

با کنترل هر یک از عواملی که می تواند اثر سوئی بر خلق و خوی داشته باشد، می توان اثرات نامطلوب آنها را بر سلامتی روان مهار و زمینه را برای بهره گیری از آثار مفید و برکات معنوی این ماه فراهم کرد.

برای این منظور رعایت نکات زیر توصیه می شود:

– به جای کاهش ناگهانی مصرف چای و قهوه در ماه رمضان، مقدار مصرف این مواد، قبل از ماه رمضان به تدریج کاهش یابد. این کار باعث می شود بدن به کاهش دریافت آنها عادت کند.
– استفاده از دخانیات به تدریج و قبل از ماه رمضان کاهش یابد.
– در وعده های غذایی به ویژه سحری، غذاهایی مصرف شود که خطر افت قند خون را در طول روز کاهش می دهند (مانند نان و غلات سبوس دار و میوه و اجتناب از مصرف زیاد مواد قندی)
– آب و مایعات کافی در فاصله افطار تا سحر مصرف شود.
– وعده سحری حتمأ خورده شود.

۲) کاهش میزان عصبانیت

روزه سطح کلی تنش هایی را که سبب بروز خشم می شود، پایین می آورد و طی آن مغز تمرین جدیدی می کند که نگاه متفاوتی به قضایا داشته باشد.

۳) کاهش آمار جرم

هنگام روزه داری از آنجایی که سطح افکار منفی در اثر برقراری ارتباط بیشتر با منشا معنویت و خداوند افزایش می یابد و افراد آرامش بیشتری می یابند، می توان انتظار داشت که سطح جرم و جنایت نیز کاهش یابد.

۴) کاهش میزان خودکشی

در این ماه افراد ارتباط بیشتری با خداوند برقرار می کنند بنابراین در نتیجه افزایش و تقویت این ارتباط با قدرت لایزال الهی، سطح کلی افسردگی و اضطراب و میزان خودکشی ها کاهش می یابد.

به طور کلی توجه بیشتر به بعد معنوی روزه، تمرینی می شود برای افراد برای دوری از عواملی که آنها را به سمت آسیب های روانی ازجمله خودکشی می کشاند.

در روزه داری از آنجایی که سطح کلی استرس کاهش می یابد، اقدامات و تصمیمات ناگهانی که منجر به خودکشی می شود نیز کاهش می یابد.

انتهای پیام/