“اسب تروآ”ی اصولگرایان زرند

امروز اصولگرایان زرند نه اسب تروا می خواهند تا با آن به اردوگاه قدرت بزنند ونه قیصر نامی. بزرگترین مشکل این گروه این است که نمی توانند به دور یک میز بنشینند و به اجماء برسند و یا اگر نشستند تنها خود محوری می­کنند و آن می­شود که تا به حال رقم خورده.

SedayeZarand.IRاگر بخواهیم در سپهر سیاسی شهرستان زرند نگاهی اجمالی بیندازیم؛ در این چشم انداز، ظاهری مبهم را برای اصولگرایان زرند شاهد خواهیم بود.

صدای زرند – حسن ضیاءالدینی: این دورنما باز می گردد به نوع دستاوردهایی که این جریان، در شهرستان زرند از آن برخوردار بوده است. کاندیدهای جناح راست زرند سالیان درازیست که دیگر بر صندلی سبز پارلمان جلوس نداشته اند، این کرسی چندین دوره است که میزبان نماینده ی اصلاح طلبان است.

آخرین مرد پرنفوذ اصولگرای زرند اگر چه معتقد بود تا خرداد سال ۹۳ بر اریکه قدرت خواهد بود ولی وقتی در برابر حرف­ های تند و… «قاسم ح» مشهور به “ج” قرار گرفت، فهمید که خزان حکومتش در زمستان برفی زرند رقم خورده است. امپراتوری این جناح بعد از ۲۴خرداد در برابر آتش گرم انتخابات که در واقعه حماسه سیاسی مد نظر مقام معظم رهبری بود، ذوب شد.

این پایان حکومت اصولگرایان زرند نیز محسوب می ­شود. فعالان صحنه سیاست و علاقه ­مندان به  مباحث سیاسی همیشه این سوال برایشان دیجور و مبهم مانده است که چرا اصولگرایان این شهرستان چه در انتخاب ­های مجلس شورای اسلامی  و چه شورای شهر، که با رای مردم  برگزیده می شوند کمترین دستاوردها را داشته­ اند؛ به طوری که در بسیاری از مباحثی که حول و حوش آن می شود این فکر به ذهن متبادر می­ شود که این گروه باید قید رقابت در این صحنه­ ها را بزند و تنها چشم بدوزد به انتخابات ریاست جمهوری، تا اگر ریاست و پستی  در سبد این گروه ها ریخته می­ شود، از این ناحیه باشد.

برای نگارنده این سطور این سئوال مطرح است که چرا فرماندار سابق شهرستان از میان اصولگرایان زرند انتخاب نشد، آیا در زرند قحط الرجال اصولگرا بود که باید از فلان شهر برای مدیریتش حاتم بخشی می ­شد؛ یا مدیری در بین شان؛ با این همه کبکبه و دبدبه نبود!؟

اگر بخواهیم انتخابات مجلس شورای اسلامی را رصد کنیم این سئوال مطرح است که در کورس رقابت­ های تند و تیز مجلس چرا دکتر امیری چندین دوره بر رقیبان خود فائق آمده؟ ایشان اگرچه در جرگه اصلاح طلبان قرار دارند ولی نماینده این گروه نیست؛ حسین امیری خانمکانی دیدگاهش بیشتر به اعتدالیون که جناب روحانی و در نمای دور، جناب هاشمی رفسنجانی نمایندگی می کنند، نزدیکتر است. اگر چه نباید منکر این مسئله بود که ایشان در اولین دوره که، برای نشستن بر صندلی میانی پارلمان با رقیبان خود در کورس بودند، با این مارک وارد مجلس شدند ولی در دوره ­های بعد هرگز نانش را از این تنور، بیرون نیاورد. حتی در مقاطعی، عده ای از این طیف خواهان حذف ایشان بودند، و فردی را نیز برای کاندیداتوری مجلس نهم نشان کرده بودند. این اختلاف تا آنجا پیش رفت  که ستاد انتخاباتی ایشان، کار تبلیغات رسانه ا­ی خود را اجباراً به هفته نامه ­ی “امید کرمان” واگذار نمودند؛ که این اختلاف بر می­گشت به نوع نگاه این گروه و دیدگاهی که آقای امیری در مورد سیاست داشتند. عده ی انگشت شماری از این طیف خواهان بیان دیدگاهای جناح چپ و حمایت ایشان ازآقای خاتمی بودند ولی ایشان معتقد بود از آنجا که شهرستان زرند از بیکاری مفرط رنج می­ برد و جوانان آن با هزار آرزو از دانشگاه فارغ تحصیل می­ شوند تا وارد بازار اشتغال شوند و برای گرفتن امتیاز کارخانه و متعاقب آن بودجه از دالان­ های مجلس و دولت اصولگرا می­ گذرد، پس باید در بسیاری از موارد با چراغ خاموش حرکت کرد “اگرچه ایشان در مجلس اهل سکوت نیست؛ آخرین سخنرانی تاثیرگذار ایشان در مورد بازار پسته بود که اثرات شگفتی در بازه زمانی آن مقطع داشت؛ منتها بزرگترین مشکل ایشان این است که پایگاه شخصی خودشان را در فضای مجازی به روز نمی کند؛ گذاشتن فایل صوتی سخنان خود در مجلس، به بسیاری از سئوالات که بدون غرض هم می باشد، جواب داده می شود”.

برای نمونه ایشان در برابر شعار علیه لیدر اصلاح طلبان که در مجلس داده شد سکوت کردند و یا در بسیاری از موارد خاص که اصلاح طلبان زرند خواهان عکس­العمل از طرف ایشان بودند، دکتر از کنار این واکنش ها با سکوت گذشتند. واقعیت این است که با شلوغ کاری؛ حالا اسمش را چه بگذاریم دفاع از فلان شخص هر چند محبوب، و چه تعبیر کنیم که نماینده محترم از وظایف خود در مجلس در راه گسترش و بسط توسعه سیاسی کوتاهی کرده، حتماً باید این «سکوت» را به صورت کلان ببینیم؛ شهرستان ­های زرند و کوهبنان یک زمانی مقام اول بیکاری را در استان کرمان داشت، ولی امروز کمترین رشد بیکاری را در جنوب شرق دارد؛ این کار بزرگ انجام نمی شود، مگر به کیاست، زیرکی و سَیاسی.

شهروند زرند و کوهبنانی اگر منطقی و عقلانی بخواهد به مسائل نگاه کند – چه اصولگرا و چه اصلاح طلب – این راه و روش را بهترین تدبیر در برون روی از مشکلات این شهرها می­ داند. اگر دکتر امیری برای چهارمین بار وارد مجلس شده اند تنهای تنها برای این است که برای جوانان این شهرها اشتغال ایجاد کرده اند و انتقاد پذیرترین فرد شهرستان می­ باشد و هرگز از انتقاد سازنده روبرگردان نبوده و منتقدین را دوستان واقعی خود می داند؛ چرا که گردش روزگار به او آموخته، اگر امروز بعضی سخنان زده نشود در بهبوهه ­ی انتخابات همچو دمبل چرکین، بیرون می زند. رایی که به صندوق ایشان ریخته می­ شود را باید از این چشم انداز مشاهده کرد. بماند که بعضی از رقبای ایشان نیز کارنامه­ ی قابل قبولی از خود ارائه ننمودند و در رزومه عملکردشان، نمره های زیر دوازده زیاد دیده می شد. پاس نکردن واحد مردم داری نیز، مزید برعلت بود.

در انتخابات شورای شهر نیز دیدیم که مردم نه به خاطر اصلاح طلبی رای دادند و نه به خاطر اصولگرایی؛ افرادی که در شورای شهر مورد عنایت “آری” مردم قرار گرفتند نان شخصیت و کاریزمای خودشان را خوردند نه جناح و گروه. امروز اگر آقای مهدی برهانی نژاد، رای بالای ۹هزاری را در پشت قباله شورایی دارد و اولین منتخب شهر است را باید در ساقه پای فوتبالیستانی دید که با کمک و حمایت ایشان از زمین خاکی به لیگ دست اول استان راه یافته اند و غروری که ایشان به این طیف از جوانان داد. باید پای صحبت جوانانی می نشستی که در “خانه جوان” زرند،  نه از بیرون گود بلکه در داخل گعده­ های آن زندگی مدرن را تجربه می کردند؛ به دور از هر زشتی.

یادم هست در یکی از نشریات وقت زرند، رقیبانش به رندی می نوشتند “خانه پیر” زرند… باید. این رای را باید در “مشعر” دید؛ که بهترین نوع خدمات رسانی را به زوار امام حسین (ع) و حجاج خانه خدا ارائه نموده است.

امروز اگر سادات زرند مورد عنایت مردمند را باید در سیر تاریخی دید که این سادات در زرند داشته­ اند (در مقاله به نام “بیوگرافی سادات زرند” مفصل به آن پرداخته ام).

اگرانتخابات این شهرستان که تا به حال برگزار شده را مورد کند و کاش قرار دهیم، بهتر به درک این مطلب می رسیم. در انتخابات ریاست جمهوری دهم ۲۷هزار رای احمدی نژاد اصولگرا و ۶هزار رای موسوی از جناح اصلاح طلب، دوره یازدهم روحانی بیش از ۵۰ هزار رای از گروه اصلاح طلبان و جلیلی اصولگرا نزدیک به ۱۱هزار رای، این در حالیست آراء دکتر امیری نزدیک ۳۵هزار رای آوردند، حسن رحمانی رقیب اصلی ایشان ۲۰هزار رای از جناح اصولگرا، با این ارقام هر انسان منصفی می تواند قضاوت کند رای مردم زرند، جناحی نیست.

امروز اصولگرایان زرند نه اسب تروا می خواهند تا با آن به اردوگاه قدرت بزنند ونه قیصر نامی. بزرگترین مشکل این گروه این است که نمی توانند به دور یک میز بنشینند و به اجماء برسند و یا اگر نشستند تنها خود محوری می­کنند و آن می­شود که تا به حال رقم خورده؛ نمونه اش انتخابات مجلس نهم شورای اسلامی است که در این دوره حسن رحمانی ۲۰هزار رای و آقای هاشمی ۱۱هزار رای آوردند. امروز تنها آیتمی می­ تواند در رقابت­ های سیاسی گوی سبقت را از رقیب خود برباید، که در ردیف ایجاد اشتغال باشد. سیاست­مدار باشد ولی سیاست باز نه، برای شکوفایی اقتصاد شهرستان گام بردار؛ ولی برای رشداقتصادی، جیبش را توامان رشد ندهد.

انتهای پیام/