آداب و رسوم مردم کرمان در شب یلدا

برگزاری مراسم شب یلدا در کرمان که به عنوان طولانی ترین شب سال در نخستین شب زمستان است سابقه چندین ساله دارد .

به گزارش صدای زرند ، سید محمدعلی گلاب زاده مورخ و پژوهشگر در رابطه با آداب و رسوم مردم کرمان با یبان اینکه اعتقاد مردم گذشته بر این بود که در شب یلدا خورشید متولد می شود ،گفت :  آن شب را شب چله یا شب زایش خورشید می گفتند و از آنجایی که خورشید تسلط اهریمن را کم کرده و سیاهی ها  را می زداید به این دلیل مردم این شب را جشن می گرفتند و مراسم ویژه ای را برگزار می کردند.

گلاب زاده ادامه داد : مردم کرمان هم بالتبع ایرانی بودن و پایبندی به اصول و ارزش های خودشان همرا ه و همپای سایر مردم استان های کشور در این مراسم حضوری فعال و چشمگیر داشتند .

مورخ و پژوهشگر کرمانی از جمله اعتقادات و باورهای مردم کرمان در شب یلدا را خوردن میوه دانست و تصریح کرد : کرمان به دلیل کویری بودن بسیاری از میوه ها را  نداشت یا بسیار محدود بود .

وی افزود : یکی از میوه هایی که حتما می بایست در این شب خورده می شد هندوانه بود که گذشته ها بر این باور بودند که صرف هندوانه به دلیل طبع خنکش باعث می شود که در تابستان گرما و نفس خورشید خیلی  آزار دهنده نباشد .

گلاب زاده تاکید کرد :  کرمانی ها سعی می کردند هندوانه هایی را که پوست راه راهی داشتند و پوست آنها مقداری کلفت تر بود را نگهداری کنند زیرا ارزش بیشتری داشتند و به همین دلیل به این نوع هندونه ، هندونه انباری می گفتند و هندوانه ها را در زیر بادگیر ها و جاهای خنک نگهداری می کردند .

این مورخ و پژوهشگر ادامه داد : یکی دیگر از میوه هایی را که کرمانی ها اصرار داشتند حتما بخورند انار بود و اعتقادشان بر این بود کسانی که در این شب انار بخورند در طول سال از گزند حیوانات گزنده در امان می مانند.

وی خاطر نشان کرد : از میوه های دیگری که حتما می بایست در شب یلدا خورده می شد انگور بود و کرمانی ها کیسه هایی به نام کیسه انگوری درست می کردند و انگورهایی را که بر شاخه ها و شاخسارها بود داخل این کیسه می کردند و کیسه ها را به شاخه ها می بستند این کار باعث می شد که انگورها با خشک شدن شاخه ها فرو نریزند و پرندگان هم نتوانند آنها را بخورند و آن را برای شب یلدا نگه دارند.

گلاب زاده بیان کرد : در سر سفره یلدا می بایست حتما آجیل می بود و یکی از آجیلهایی را که اصرار داشتند حتما وجود داشته باشد تخم انجوجه یا تخم آفتابگردان بود و قهوه و قاوت هم حتما می بایست سر سفره می بود و اصرار داشتندتنقلات دیگری همچون برگه های میوه های خشک شده انجیل ، هلو  و… بود

مورخ و پژوهشگر کرمانی عنوان کرد : در این شب میزبان معمولا بزرگان بودند که خود می نشستند و اقدام برای پذیرایی را برای بچه ها و کوچکترها واگذار می کردند تا آنها هم نوعی انس و الفت با شب یلدا و آداب و رسوم خود پیدا کنند.

وی گفت : همه این مراسمات برای ایرانی هایی که مظهر عاطفه و عطوفت هستند به این خاطر است که بتوانندصله رحمی را که اسلام توصیه کرده است به جا آورند و افراد فامیل دور هم جمع شوند و خانواده های ایرانی پیوند بیشتری نسبت به هم پیدا کنند.

گلاب زاده با بیان اینکه یکسری اعتقادات هم در بین مردم کرمان وجود داشت که در این شب گنج قارون بوسیله شتر در حرکت است و ممکن است احیاناً ساربان آن قافله با برخورد به یکی از افراد خانواده مقداری از آن گنج را به او بدهند و بعضی ها افراد هم لباس های کهنه بر تن می کردند و درب خانه ها می رفتند و می گفتند که ما قارونی هستیم که گنجمان بر باد رفته است ،که البته این اعتقادات خیلی با واقعیت منطبق نیست.

انتهای پیام/