نشانه‌های فساد هاشمی‌رفسنجانی و احمدی‌نژاد

آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی نفر دوم نظام جمهوری اسلامی ایران در سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۸ و در دوران زندگانی امام خمینی(ره) بود. او در ۸ سال بعد نیز رییس‌جمهور ایران بود و پس از آن نیز سال‌های طولانی است که ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را با حکم مقام معظم رهبری دراختیار دارد.

Hashemi_AhmadiNejadn00050440-bآیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی نفر دوم نظام جمهوری اسلامی ایران در سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۸ و در دوران زندگانی امام خمینی(ره) بود. او در ۸ سال بعد نیز رییس‌جمهور ایران بود و پس از آن نیز سال‌های طولانی است که ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را با حکم مقام معظم رهبری دراختیار دارد. 

صدای زرند: آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی بدون تردید از پایه‌های تاسیس و شکل‌دهی نظام فعلی به حساب می‌آید. وی اما در نیمه دوم دهه ۱۳۷۰ با هجوم و انتقاد شدید احزاب و شخصیت‌های سیاسی منتسب به جناح چپ مذهبی ایران قرار گرفت. وی در دولت‌های خود استانداران متعددی را برای اداره استان‌ها منصوب کرد. یکی از این استانداران که در ۸ آذرماه ۱۳۷۲ از دولت دوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی حکم استانداری گرفت فردی بود به نام محمود احمدی‌نژاد که بعدها شهردار تهران و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم شد. این مرد که تا پیش از شهردار شدن یکی از نیروهای دست چندم سیاسی طیفی از اصولگرایان به حساب می‌آمد یک ویژگی داشت و آن درشت سخن گفتن درباره هر سیاستمدار ایرانی بود. این مرد ناشناس که به شکل عجیبی توانست رقبای خود در انتخابات دوره نهم را پشت سر بگذارد و به کاخ ریاست جمهوری ایران راه یابد در همه ۸ سال فعالیت خود یک هدف عمده در سیاست داخلی داشت و آن نابود کردن نام و یادگارهای آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بود. 

پس از نیروهای چپ مذهبی که در دهه ۱۳۷۰ این مقام سیاسی بلندپایه ایرانی را زیر آتش نقد گرفته و با کنایه و استعاره دولت او را متهم به گسترش رانت‌خواری کردند،محمود احمدی‌نژاد اما در مقام ریاست دولت این فضا را دوباره ملتهب کرد.گروه پرشماری از متعصب‌ترین هواداران احمدی‌نژاد گونه‌ای ذهنیت پیدا کردند که گویا هر فساد اقتصادی رخ داده در سال‌های پس از جنگ با دستور یا موافقت ضمنی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بوده است.

 

محمود احمدی‌نژاد یک دهه پس از آن که در سال ۱۳۷۵ در مقام استاندار اردبیل، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را مرد پرافتخار انقلاب اسلامی نامید، وی را به دشمن اول خود تبدیل کرد. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز اما همان‌طور که خود با صراحت بیان کرده است در مقام نقد رفتار ناکارآمد احمدی‌نژاد و دولت‌های او قدمی پا پس نکشید. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی‌نژاد شاید در قواره یکدیگر نبودند اما هر دو برای ۸ سال ریاست جمهوری اسلامی ایران را دراختیار داشتند و امروز نیز با وجود گذشت ۱۰ سال از روزی که احمدی‌نژاد برای کسب آرا تلاش می‌کرد خود را ضد فسادمعرفی می‌کند رویارویی را به شیوه خاص ادامه می‌دهند.

 

پرسشی که شاید طرح آن مفید باشد این است که آیا این دو رییس‌جمهور سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ فساد داشتند؟ با توجه به اینکه هر دو رییس‌جمهور هرگز به طور مشخصی متهم به فساد نشده و یا کسی علیه شخص خود آنها اقدام به شکایت درباره وقوع فساد نکرده است، پس شاید تا امروز به این نتیجه برسیم که هیچ کدام از آنها فساد اقتصادی نداشته‌اند. اما با توجه به میزان دارایی و ثروت و سابقه خانوادگی دو رییس‌جمهور شاید احمدی‌نژاد زمینه‌های بیشتری برای کسب پول‌های بادآورده نسبت به هاشمی‌رفسنجانی داشته باشد، چون خود او می‌گوید از خانواده تهیدست بوده است.

 

یک راه دیگر برای اثبات فساد یا علاقمندی به نادیده گرفتن فساد یا انتخاب افرادی که زمینه‌ها داشته‌اند در مقام‌های خاص از طرف احمدی‌نژاد و هاشمی‌رفسنجانی است. محمدرضا رحیمی معاون اول رییس دولت یازدهم را به طور مثال می‌توان با شادروان حسن حبیبی مقایسه کرد. کدام یک از این دو پاکدست بوده‌اند؟ وزیر کار دولت‌های اول و دوم آیت‌الله هاشمی، حسین کمالی بود و وزیر کار دولت‌های احمدی‌نژاد سید محمد جهرمی بود که متهم به همکاری یا تسامح در فساد ۳هزار میلیارد تومانی شده است. علاوه بر این می‌توان به طور مثال رییس شرکت ملی فولاد که بعدها ایمیدرو جانشین آن شد را با خدامراد احمدی مقایسه کرد. رییس سازمان دوره هاشمی رفسنجانی یعنی مهدی کرباسیان با مرتضوی نیز می‌تواند نشانه‌های فساد‌آلود بودن دو نفر باشد.